Domaes Braber #02: Spanningsboog

Ik ben een mens met veel interesses en één daarvan is instinctief / traditioneel boogschieten.

Om een beeld te schetsen van wat dat inhoudt; dit is het schieten met pijl en boog op de meest primitieve manier. Dat wil zeggen met een boog waar geen richtmiddelen op zitten en het `mikken` gebeurt zoals men een bal gooit. Door het focussen op een zo’n klein mogelijk deel van ons doel proberen we de mis-marge zo klein mogelijk te maken. We noemen dit ook wel aim small, miss small.

In tegenstelling tot target archery (het schieten op een blazoen of ook wel schietschijf) wordt instinctief schieten meestal in het bos gedaan op doelen die van rubber gemaakt zijn en een soort van jachtsimulatie voorstellen. Een gemiddeld parcours is opgebouwd uit circa 28-34 doelen en heeft een lengte tussen de 3 en 6 km door een natuurlijke omgeving.

Los van het schieten dus al een heerlijke wandeling in de buitenlucht.

Twee zondagen geleden was er een funwedstrijd in Poppel (België) waar ik aan deelnam met een stel vrienden. 

Tijdens deze wedstrijd liepen we grotendeels door het bos en konden we volop genieten van het schitterende weer en de heerlijke kleuren en geuren van de natuur om ons heen. Zo´n parcours is een fantastische exercitie in het ontspannen en inspannen van de menselijke geest.

Het ene moment loop je heerlijk ontspannen te wandelen en van de omgeving te genieten en het volgende sta je aan je plok (markeer paaltje vanaf waar je het doel dient te schieten) en breng je al je aandacht naar één enkel punt voor een periode van ongeveer een minuut.

Deze afwisseling is een prachtige tool om je mentaal te trainen in zowel inspannen en concentratie op te roepen en vast te houden als wel het ontspannen en loslaten van de voornoemde inspanning.

Wat heeft dit alles nu te maken met de intentie van mijn blogs denk je misschien?

Welnu , het leermoment zit hem in het volgende:

De moderne maatschappij vraagt enorm veel van onze capaciteit om ons te concentreren op een enkel punt of enkele taak voor een langere periode. Denk aan het zitten achter een computer en het doen van administratie of het maken van staten en tabellen. Of wellicht het picken van orders waarbij concentratie belangrijk is voor je nauwkeurigheid van werken of misschien ben je therapeut en breng je al je concentratie naar het aandachtig luisteren van je cliënt. Zelfs het kijken van televisie vraagt aandacht voor een langere tijd op het scherm voor je neus.

De invloed die natuur op de menselijke geest heeft is er één van het vloeiend vragen van aandacht in kleine hoeveelheden over een groter gebied. (Tenzij je natuurlijk met je hoofd naar beneden al kletsend met je mede-wandelaar alleen maar een afstand aflegt , iets wat ik veel zie bij wandelaars)

Het vraagt dus geen lange spanningsboog maar een variatie aan kortere meer verdeelde boogjes, en heeft daardoor een rustgevende, ontspannende werking op onze geest. Iets dat veel moderne mentale problemen kan doen voorkomen. (denk aan overspannenheid of burn-outs)

Het boogschieten vond ik daarom een schitterende vergelijking voor het trainen in mentale in- en ontspanning. Het leert je te ontspannen wanneer dit kan en traint je korte sprintjes van mentale inspanning, wat in mijn ervaring ertoe heeft geleid dat er een betere mentale flexibiliteit en weerstand is opgebouwd.

Ik raad daarom iedereen aan om de volgende keer bij een excursie in de buitenlucht eens te proberen regelmatig een momentje te nemen om niet alleen om je heen te kijken maar ook eens kort en stevig je aandacht op een klein plekje te vestigen en goed te concentreren op die spot, om vervolgens weer rustig door te lopen en rond te kijken met een open en ontspannen blik.

Een dieper gevoel van voldoening en een lekker gevoel van vermoeidheid aan het einde van de dag zijn dan gegarandeerd en de herinnering aan die dag zal je langer bijblijven en je een positieve kijk geven op je belevingen.

Succes en geniet van alles wat je ziet.

Domaes

(Eigenaar en instructeur van BraberBushwise)