Een heerlijk kleurig kussen, je zou er zó op willen gaan liggen. Ware het niet dat het eerst een paar weken in het Waalwater heeft gelegen.

Je moet wel heel goed kijken wil je ze ontdekken: de eitjes van het elzenhaantje. Deze kwamen we tegen in de Gamerensche Waarden.
Het elzenhaantje is een kever die wel 900 eitjes kan leggen, allemaal van die glimmende gele manna’tjes. De eitjes komen uit na 5 tot 14 dagen.

Hans Heerdt: “Ook in november zijn de uiterwaarden van de Waal nog prachtig! Want wie goed kijkt ziet meer!”

Lenn en zijn vissersmaatje Jorren hebben in de Waal twee stropersvisnetten ontdekt en naar boven gehaald. Beide jongens droegen de netten over aan de politie.

Het ging om zogenaamde ‘kieuwnetten’. Dat zijn netten waar een vis in zwemt, maar er vervolgens niet meer uit kan omdat de kieuwen in het net blijven hangen.

Wat een brede bezem! Er is vast een scheepsdek mee geschrobd.

Hier is iemand bezig geweest met een stevige workout, door deze zware stenen op te stapelen.
Of misschien werd het wel een eigentijds hunebed?

We komen niet zo vaak krokodillen tegen op onze struintochten, maar hier lag er toch eentje in de Achthovense uiterwaarden.

Een exemplaar van ‘Vermist konvooi’ van Brian Callison, de Britse thrillerschrijver, hangt tussen de takken. Het is een boek uit 1970, maar zo te zien is het nog redelijk leesbaar.

Deze scholft geen aal meer. Middenin wetland Passewaaij, alsof hij net dood uit de lucht is komen vallen.

In de Heesseltsche Uiterwaarden vond Emmie deze uitermate mooi verweerde boomstronk.

Prachtig struinkunstwerk op het strand aan de Waal. Uit betrouwbare bron weten we de naam van de kunstenaar: Nico Titerloblobey uit Tiel.

Gevonden in de Kleine Willemswaard bij Tiel, aan het strand. Een dunne ijzeren plaat, vast een onderdeel ergens van, maar van wat? Heb jij een idee, zet het dan hieronder in de reacties!

Een restant van baksteenfabricage.

De grote klit – ook wel grote klis genoemd (Arctium lappa) – verspreidt zijn vruchten doordat ze aan de vacht van dieren blijven hangen. Ook blijven ze wel eens hinderlijk aan je kleding hangen. Maar gebeurt dat niet dan gaan ze van ellende maar aan elkaar klitten, hier wel een hele grote berg.

Gisteren zwom ik de nevengeul in de Heesseltse Uiterwaarden over. Op het uiteinde van het schiereiland vond ik deze bovenkant van een pot/fles.

Emmie Nuijen

In de Bemmelse Waard vonden we deze tak die echt aan alle kanten was aangeknaagd door een bever.

… is snel gezegd, maar nergens zagen we het zo letterlijk en kunstig gedaan als hier in de Leeuwense Waarden.

Kijk, dat zijn de betere zandkastelen, verstevigd met bakstenen uit de nabijgelegen steenfabriek. Als deze kinderen nog even door waren gegaan hadden we een nieuw kasteel erbij in Rivierenland.

We vonden al eerder citroenen, tomaten en een hele bloemkool, maar om de groentewinkel compleet te maken nu ook een gele paprika.

Deze prachtige goudgele kleur op deze boom is volgens ons te wijten aan de schimmelziekte roest.

Maar als je een betere verklaring hebt dan horen we het graag.

Bij het Kaliwaalduin ligt een oud anker op het strand weg te roesten. De roest vormt prachtige landschappen op het anker en de ankerketting.

Emmie vond deze hoed toen ze met de kleuters op pad was bij Culemborg aan de Lek.

Ook een boom kan een struinvondst zijn, het is maar hoe je het bekijkt. Deze hele brede wilg in de Redichemse Waard voelt bij stormachtig weer aan als een schip dat over de golven danst. Met links de voorsteven vol in de wind.

Deze schelpen van de Aziatische korfmossel (Corbicula fluminea) kan je overal vinden op de Waalstrandjes. Toch is deze soort pas sinds 1988 te vinden in ons land.

De scholekster is blij met deze toevoeging aan zijn menu.

Dit kan toch niet anders dan de poot van een mol zijn.

Waarom zou iemand een glazen potje met walnootschillen weggooien? Er zit vast een verhaal achter. Kan jij dat bedenken, zet het dan in de reacties hieronder.

Een baksteen op een strand in de Bemmelse Waard met het opschrift COWEN. Het zal toch niet om de New Yorkse investeringsbank Cowen gaan, lijkt ons. Maar wat dan wel? Wie het weet mag het zeggen in de reacties.

Update 1 maart 2021:

Uit de reactie hieronder blijkt dat de steen afkomstig zal zijn uit de fabriek van de Britse industrieel en politicus Sir Joseph Cowen (1800 – 1873). De fabriek ‘Cowen’s Brickworks’ stond in het Noord-Engelse Blaydon Burn en maakte stenen van superieure klei. Allemaal goed herkenbaar vanwege het ‘COWEN’ stempel erop. Ze werden over de hele wereld geëxporteerd, en zijn dus zelfs nog terug te vinden in de Bemmelse Waard.

Leuk, die zwerfstenen van Kei Tof. Deze steen van een mannetje in de regen werd gevonden in de Amtmanstuin in Tiel.
Op een facebook groep kan je dat melden en dan kan je de steen weer verder verstoppen. Zullen we zeker doen en op een verrassende plaats!

De vorm en grootte van de schubben verschilt per vissoort. Blankvoorn en karper hebben bijvoorbeeld grote schubben, zeelt en paling hebben schubben die je nauwelijks kunt zien.

De meeste zoetwatervissen hebben gladde, ronde schubben. Baars en snoekbaars hebben zogenaamde kamschubben die ruw aanvoelen. De schubben op de foto zouden dan ook van een snoekbaars moeten zijn. Maar als een gerenommeerde visser ons wil corrigeren dan luisteren we natuurlijk aandachtig 🙂

Al sinds de prehistorie van levensbelang voor de mens en het spreekt nog altijd tot de verbeelding.

Zonde om weg te gooien, deze bloemkool. Hij zou vanavond zo op tafel kunnen staan .

Op het strand bij Tiel vonden we deze fantastische vuurspuwende draak van bakstenen.

Dit lijkt het meest op een bal die bij honkbal / baseball wordt gebruikt. Gevonden in de Redichemse Waard bij Culemborg.

Hoe origineel is dat, een vissculptuur van Grote Klis!

Mooie kleuren op dit algeneiland, in de uiterwaarden bij Eck en Wiel.

Je vindt van alles langs de rivier, maar wie gooit er nou een compleet netje citroenen weg? Zo te zien komen ze net uit de supermarkt.

Dit bierflesje hoort natuurlijk niet op het strand bij Wetland Passewaaij, maar het vertelt ook een verhaal. Het is namelijk honingbier uit Łomża, een stadje in Podlachië.

Podlachië is het oostelijk deel van Polen dat in het oosten grenst aan Wit-Rusland.  Hier vind je o.a. het Oerbos van Białowieża. Het flesje is vast meegenomen door een Poolse arbeider uit die streek.

“Z dodatkiem miodowe” betekent “met toevoeging van honing”, dan weet je dat ook.

Hoe vaak ben je hier al aan voorbij gelopen? Korstmossen vormen een wereld op zich, je hoeft er alleen maar naar te kijken en je te verbazen over de vele vormen en de veelheid van kleuren.

Mooie meisjespop op het strand van de Kleine Willemswaard.

Op een strand in de Gendtse Polder staan een aantal kunstwerken van natuurlijk materiaal van kunstenaar Albert van Driel, waaronder deze danseres.

Het heeft wel wat weg van zo’n lantaarnvis, dit restant van een riviervis. Gevonden in Wetland Passewaaij. Aan de stand van de bek en de scherpe tandjes te zien hebben we hier te maken met een snoekbaars.

Gevonden in de Redichemse waard.
In dit gebied is zand gewonnen. Is het stuk ijzerwerk een getuige daarvan?

Er is vast ergens een kindje erg verdrietig om het verlies van deze knuffel. Een pop, of is het een konijn?

Altijd bijzonder een schoen te vinden. Deze lijkt behoorlijk oud. Welk leven heeft de persoon van wie de schoen was, geleefd?

Gevonden bij scouting St. Stanislaus Culemborg. Het lijkt wel een ouderwetse speelgoedhond of -wolf. Ideeën over de herkomst kan je sturen naar info@struingids.nl.

In Tiel is een geheimzinnige kunstenaar actief die portretjes van katten verstopt in de openbare ruimte. Inwoners speuren naar nieuwe exemplaren en dit zou er weer eentje kunnen zijn. In Wetland Passewaaij.

Kijk, dat zien we graag! Van gevonden materialen uit de natuur iets moois en eigens maken. Hier is iemand duidelijk met veel aandacht bezig geweest om gestapelde torens te maken. Heb je zelf iets moois gemaakt of kwam je iets opmerkelijks tegen aan de rivier? Stuur een foto en korte omschrijving naar info@struingids.nl.

Deze autoband spoelde aan op het strand van Wetland Passewaaij. ook hier zullen de meeste vragen onbeantwoord blijven: wie reed er ooit mee, hoe komt hij in de Waal terecht enz.

Deze duif lag door op het strand van Wetland Passewaaij. Van de daders ontbrak elk spoor.

Deze schep lag op het strand van de Bemmelse Waard. Hoe lang zou het geduurd hebben voordat hij zo ontzettend verroest was?

Een schipper zal bij het schilderen zijn evenwicht verloren hebben en zijn kwast in het water van de Waal hebben laten vallen. Hoe komt deze rare kwast anders op het strand terecht?

De rivierstranden liggen bezaaid met zulke stenen. De witte aders zijn scheurtjes die gevuld zijn met witte kwarts. Doordat de kwarts harder is dan de zandsteen liggen de strepen er bovenop.

Soms vind je zo’n leuk natuurfenomeen: kleikommetjes, uitgekolkt door de Waal.

Dit ronde voorwerp in een boom blijkt bij nader onderzoek een bierdop te zijn van brouwerij Het Anker uit Mechelen. De dop is in een boom geduwd en de schors groeit er nu netjes omheen.
Gevonden in de Blommenwaard / Hurnse Kil.
Leuk weetje: sinds 1904 wordt er in Mechelen bier gebrouwen onder de naam ‘Het Anker’, maar de geschiedenis van de brouwerij gaat wel terug tot het jaar 1471.

Alleen is de rest van de krab nergens te bekennen.

Deze leeggegeten kreeft vonden we naast een sloot middenin het land van Maas en Waal. Het gaat hier om de Amerikaanse rivierkreeft, een exoot die tot een ware plaag aan het uitgroeien is en de inheemse rivierkreeften verdringt.

Dit is een voerkorfje, gebruikt om vissen te lokken bij het vissen.

Deze grafsteen van Marcus Mallius bij Herwen is één van de bekendste Romeinse vondsten van ons land. Als je de tekst ontcijfert lees je dat hier zowel de Dam van Drusus als het Romeinse castellum Carvium hebben gelegen. Nu ligt op deze plaats het natuurgebied De Bijland.

We vonden verschillende solitaire ganzeneieren in Wetland Passewaaij (Tiel aan de Waal). Ons vermoeden is dat ze met het hoge water zijn gaan drijven en later door dalend water ergens zijn neergelegd.

Toen Emmie waterdieren aan het zoeken was met een schoolklas keek ze op en zag deze gevaarlijk uitziende stier…

Tijdens de Corona crisis struin ik meer in m’n eigen buurt, door Culemborg aan de Lek, of in de omgeving. Deze IJsvogel kwam ik tegen op een bank in de ecowijk Eva Lanxmeer.

Emmie Nuijen.

Mooi lijnenspel op deze aangespoelde boomstam.

Wie zijn werkhandschoen zoekt: er ligt er eentje aan het Waalstrandje bij Echteld. Nog zo goed als nieuw!

Deze mooie stenen liggen gewoon op de Waalstrandjes: jaspis. Eén van de weinige halfedelstenen die je in Nederland kunt vinden.
Jaspis wordt als sinds de oudheid bewerkt tot zegelstenen en sieraden.

In het gebied de Molenkade (bij Zijderveld) vonden we dit skelet in een boom. Wie weet hing het er nog vanaf Halloween. Of het was om voorbijtrekkende struiners schrik aan te jagen (maar dan moet je meer uit de kast halen natuurlijk!).

Gevonden op een strand bij Ophemert. Kan geen kwaad om te delen in deze bijzondere (corona)-tijden!

Een afgerukt stuk vis aan de oevers van de Waal. Het blijkt hier te gaan om ‘knakaal’, aangespoelde dode paling. De precieze oorzaak is nog onduidelijk. De dieren kunnen terecht gekomen zijn in waterkrachtcentrales, scheepsschroeven of gemalen die afwateren op de rivieren, maar het moet nog verder worden onderzocht.

Vind jij ook een knakaal? Meld het dan bij RAVON en je helpt het onderzoek: https://www.ravon.nl/Help-mee/Tellen/Knakaal

Een aangespoeld ganzenei, langs de Linge in Zoelen, net voor zonsondergang. Een gemiddeld ganzenei weegt 3x zo veel als een kippenei.

Dat er gewaarschuwd wordt voor eikenprocessierupsen begrijpen we.
Maar het breien van bruine truien lijkt ons volkomen ongevaarlijk. 🙂
Oh ja: 🐶💩

Vanuit de rijdende auto zag ik een felblauw gekleurde plant. Ik gooide meteen de auto in de berm. Slangenkruid, was m’n eerste gedachte, maar nee het ging hier om een mooie Bernagie (Borago officinalis). Het was een vroege bloeier (21 maart), meestal bloeit de bernagie pas vanaf mei-juni.

Deze plant uit zuidelijke streken is tegenwoordig bij ons ingeburgerd. Zowel de bloemen als de jonge blaadjes zijn eetbaar met een komkommerachtige smaak, vandaar de naam ‘komkommerkruid’. Er zijn ook tal van geneeskrachtige toepassingen bekend.

Dit zegt Wikipedia:
“Reeds bij de Grieken stond de plant om zijn opbeurende werking bekend. In de tweede eeuw na Christus werd een mengsel van bernagie en honing gebruikt ter verlichting bij hoesten. Een aftreksel van de bladeren en stengels werd gebruikt om de diurese en het zweten te bevorderen. Ander traditioneel gebruik is de toepassing bij reuma, verkoudheid en bronchitis.

De plant wordt toegepast ter versterking van de bijnieren en tegen mentale uitputting en depressie. Verder zou het de maag en darmen ondersteunen bij infectie en vergiftiging. De zaden worden ingezet bij prikkelbaredarmsyndroom en bij onregelmatige menstruatie. De zaadolie vindt uitwendig toepassing bij seborroïsch en atopisch eczeem en inwendig bij premenstrueel syndroom en ter preventie van hart- en vaatziekten.“

JvdB

Op een paal in de Regulieren bij Culemborg heeft een vogel vast van een muisje zitten smikkelen. Het pootje liet ie voor ons achter.

Resten van een Cubaanse sigaar van het merk Romeo Y Julieta, het favoriete merk van Winston Churchill. In de Kleine Willemswaard Tiel.

Lydiet is een steensoort die in Duitsland in de vaste rots te vinden is en door rivieren naar onze streken is meegenomen. Vroeger gebruikte de goudsmid lydietstenen als toetssteen door strepen op de steen te trekken. Door vergelijking van de spiegeling van de strepen kon het goudgehalte worden geschat.

Ooit al zoveel kleurschakeringen op een bramenblad gezien? Nee? Dat dachten wij ook!

Op de Lekdijk tussen Everdingen en Hagestein vonden we dit logboek, bij twee bankjes. Leuk om eens door te bladeren!

.. dat was mijn eerste gedachte toen ik dit pootje vond op een zandpaadje in Wetland Passewaaij. Na enig uitzoekwerk – en met hulp van de groep ‘Determinatie van planten en dieren’ op Facebook – lijkt de meest voor de hand liggende eigenaar van de poot gevonden te zijn: een fazant. De rest van de fazant zal inmiddels wel opgepeuzeld zijn.

Jan van den Berg

Als dát geen mooi struinkustwerk is! Gemaakt door kinderen op een buitendag van Natuurwijs in Wetland Passewaaij.

Dit slechtgefotografeerde (want met telefoon) vogeltje leek op het eerste gezicht geen soort die hier normaal voorkomt. En inderdaad, het blijkt een ‘Japanse Meeuw’te zijn. Dat heeft niets te maken met onze zeemeeuwen, het is een ontsnapte volièrevogel.

Dit alles was al voor ons verzameld en op een paaltje gelegd, maar veel chocola konden we er niet van maken.

Tip voor een workout op het strand: zoek zoveel mogelijk zware stenen en maak je eigen hunebed. Zoals hier op een strandje bij Culemborg.

In de Redichemse Waard (bij Culemborg) kwamen we dit gevaarte tegen. We dachten eerst aan een restant van de zandwinning, maar nee. Stefan Claessens, kenner bij uitstek van het gebied, weet ons te vertellen: “het is een voedersilo voor de varkentjes die in dat deel van de Redichemse Waard tot begin 2019 hebben rondgelopen in het omheinde stuk. Dat waren Hongaarse krulhaarzwijntjes en een ondernemer verkocht het scharrelvlees aan chefkoks.”

Als je eens wilt googelen: die krulhaarzwijntjes zien er schattig uit.