Wat een brede bezem! Er is vast een scheepsdek mee geschrobd.

Op een strand in de Gendtse Polder staan een aantal kunstwerken van natuurlijk materiaal van kunstenaar Albert van Driel, waaronder deze danseres.

Dit alles was al voor ons verzameld en op een paaltje gelegd, maar veel chocola konden we er niet van maken.

Kijk, dat zijn de betere zandkastelen, verstevigd met bakstenen uit de nabijgelegen steenfabriek. Als deze kinderen nog even door waren gegaan hadden we een nieuw kasteel erbij in Rivierenland.

Vanuit de rijdende auto zag ik een felblauw gekleurde plant. Ik gooide meteen de auto in de berm. Slangenkruid, was m’n eerste gedachte, maar nee het ging hier om een mooie Bernagie (Borago officinalis). Het was een vroege bloeier (21 maart), meestal bloeit de bernagie pas vanaf mei-juni.

Deze plant uit zuidelijke streken is tegenwoordig bij ons ingeburgerd. Zowel de bloemen als de jonge blaadjes zijn eetbaar met een komkommerachtige smaak, vandaar de naam ‘komkommerkruid’. Er zijn ook tal van geneeskrachtige toepassingen bekend.

Dit zegt Wikipedia:
“Reeds bij de Grieken stond de plant om zijn opbeurende werking bekend. In de tweede eeuw na Christus werd een mengsel van bernagie en honing gebruikt ter verlichting bij hoesten. Een aftreksel van de bladeren en stengels werd gebruikt om de diurese en het zweten te bevorderen. Ander traditioneel gebruik is de toepassing bij reuma, verkoudheid en bronchitis.

De plant wordt toegepast ter versterking van de bijnieren en tegen mentale uitputting en depressie. Verder zou het de maag en darmen ondersteunen bij infectie en vergiftiging. De zaden worden ingezet bij prikkelbaredarmsyndroom en bij onregelmatige menstruatie. De zaadolie vindt uitwendig toepassing bij seborroïsch en atopisch eczeem en inwendig bij premenstrueel syndroom en ter preventie van hart- en vaatziekten.“

JvdB

Waarom zou iemand een glazen potje met walnootschillen weggooien? Er zit vast een verhaal achter. Kan jij dat bedenken, zet het dan in de reacties hieronder.

In de Redichemse Waard (bij Culemborg) kwamen we dit gevaarte tegen. We dachten eerst aan een restant van de zandwinning, maar nee. Stefan Claessens, kenner bij uitstek van het gebied, weet ons te vertellen: “het is een voedersilo voor de varkentjes die in dat deel van de Redichemse Waard tot begin 2019 hebben rondgelopen in het omheinde stuk. Dat waren Hongaarse krulhaarzwijntjes en een ondernemer verkocht het scharrelvlees aan chefkoks.”

Als je eens wilt googelen: die krulhaarzwijntjes zien er schattig uit.

Wie zijn werkhandschoen zoekt: er ligt er eentje aan het Waalstrandje bij Echteld. Nog zo goed als nieuw!

Mooie kleuren op dit algeneiland, in de uiterwaarden bij Eck en Wiel.

Alleen is de rest van de krab nergens te bekennen.

Een afgerukt stuk vis aan de oevers van de Waal. Het blijkt hier te gaan om ‘knakaal’, aangespoelde dode paling. De precieze oorzaak is nog onduidelijk. De dieren kunnen terecht gekomen zijn in waterkrachtcentrales, scheepsschroeven of gemalen die afwateren op de rivieren, maar het moet nog verder worden onderzocht.

Vind jij ook een knakaal? Meld het dan bij RAVON en je helpt het onderzoek: https://www.ravon.nl/Help-mee/Tellen/Knakaal

Deze mooie stenen liggen gewoon op de Waalstrandjes: jaspis. Eén van de weinige halfedelstenen die je in Nederland kunt vinden.
Jaspis wordt als sinds de oudheid bewerkt tot zegelstenen en sieraden.

Er is vast ergens een kindje erg verdrietig om het verlies van deze knuffel. Een pop, of is het een konijn?

We vonden al eerder citroenen, tomaten en een hele bloemkool, maar om de groentewinkel compleet te maken nu ook een gele paprika.

Ooit al zoveel kleurschakeringen op een bramenblad gezien? Nee? Dat dachten wij ook!

Hoe vaak ben je hier al aan voorbij gelopen? Korstmossen vormen een wereld op zich, je hoeft er alleen maar naar te kijken en je te verbazen over de vele vormen en de veelheid van kleuren.

Zonde om weg te gooien, deze bloemkool. Hij zou vanavond zo op tafel kunnen staan .

Hoe origineel is dat, een vissculptuur van Grote Klis!

Bij het Kaliwaalduin ligt een oud anker op het strand weg te roesten. De roest vormt prachtige landschappen op het anker en de ankerketting.

Gevonden op een strand bij Ophemert. Kan geen kwaad om te delen in deze bijzondere (corona)-tijden!

Prachtig struinkunstwerk op het strand aan de Waal. Uit betrouwbare bron weten we de naam van de kunstenaar: Nico Titerloblobey uit Tiel.

Lenn en zijn vissersmaatje Jorren hebben in de Waal twee stropersvisnetten ontdekt en naar boven gehaald. Beide jongens droegen de netten over aan de politie.

Het ging om zogenaamde ‘kieuwnetten’. Dat zijn netten waar een vis in zwemt, maar er vervolgens niet meer uit kan omdat de kieuwen in het net blijven hangen.

Deze schelpen van de Aziatische korfmossel (Corbicula fluminea) kan je overal vinden op de Waalstrandjes. Toch is deze soort pas sinds 1988 te vinden in ons land.

De scholekster is blij met deze toevoeging aan zijn menu.

Kijk, dat zien we graag! Van gevonden materialen uit de natuur iets moois en eigens maken. Hier is iemand duidelijk met veel aandacht bezig geweest om gestapelde torens te maken. Heb je zelf iets moois gemaakt of kwam je iets opmerkelijks tegen aan de rivier? Stuur een foto en korte omschrijving naar info@struingids.nl.

Op een paal in de Regulieren bij Culemborg heeft een vogel vast van een muisje zitten smikkelen. Het pootje liet ie voor ons achter.

Deze scholft geen aal meer. Middenin wetland Passewaaij, alsof hij net dood uit de lucht is komen vallen.

Altijd bijzonder een schoen te vinden. Deze lijkt behoorlijk oud. Welk leven heeft de persoon van wie de schoen was, geleefd?

Op het strand bij Tiel vonden we deze fantastische vuurspuwende draak van bakstenen.

Dit lijkt het meest op een bal die bij honkbal / baseball wordt gebruikt. Gevonden in de Redichemse Waard bij Culemborg.

Als dát geen mooi struinkustwerk is! Gemaakt door kinderen op een buitendag van Natuurwijs in Wetland Passewaaij.

Een exemplaar van ‘Vermist konvooi’ van Brian Callison, de Britse thrillerschrijver, hangt tussen de takken. Het is een boek uit 1970, maar zo te zien is het nog redelijk leesbaar.

Deze prachtige goudgele kleur op deze boom is volgens ons te wijten aan de schimmelziekte roest.

Maar als je een betere verklaring hebt dan horen we het graag.

Gevonden in de Kleine Willemswaard bij Tiel, aan het strand. Een dunne ijzeren plaat, vast een onderdeel ergens van, maar van wat? Heb jij een idee, zet het dan hieronder in de reacties!

Deze autoband spoelde aan op het strand van Wetland Passewaaij. ook hier zullen de meeste vragen onbeantwoord blijven: wie reed er ooit mee, hoe komt hij in de Waal terecht enz.

Deze duif lag door op het strand van Wetland Passewaaij. Van de daders ontbrak elk spoor.

Leuk, die zwerfstenen van Kei Tof. Deze steen van een mannetje in de regen werd gevonden in de Amtmanstuin in Tiel.
Op een facebook groep kan je dat melden en dan kan je de steen weer verder verstoppen. Zullen we zeker doen en op een verrassende plaats!

Ook een boom kan een struinvondst zijn, het is maar hoe je het bekijkt. Deze hele brede wilg in de Redichemse Waard voelt bij stormachtig weer aan als een schip dat over de golven danst. Met links de voorsteven vol in de wind.

Je moet wel heel goed kijken wil je ze ontdekken: de eitjes van het elzenhaantje. Deze kwamen we tegen in de Gamerensche Waarden.
Het elzenhaantje is een kever die wel 900 eitjes kan leggen, allemaal van die glimmende gele manna’tjes. De eitjes komen uit na 5 tot 14 dagen.

Een restant van baksteenfabricage.

Een baksteen op een strand in de Bemmelse Waard met het opschrift COWEN. Het zal toch niet om de New Yorkse investeringsbank Cowen gaan, lijkt ons. Maar wat dan wel? Wie het weet mag het zeggen in de reacties.

Lydiet is een steensoort die in Duitsland in de vaste rots te vinden is en door rivieren naar onze streken is meegenomen. Vroeger gebruikte de goudsmid lydietstenen als toetssteen door strepen op de steen te trekken. Door vergelijking van de spiegeling van de strepen kon het goudgehalte worden geschat.

Al sinds de prehistorie van levensbelang voor de mens en het spreekt nog altijd tot de verbeelding.

Het heeft wel wat weg van zo’n lantaarnvis, dit restant van een riviervis. Gevonden in Wetland Passewaaij. Aan de stand van de bek en de scherpe tandjes te zien hebben we hier te maken met een snoekbaars.

Gevonden in de Redichemse waard.
In dit gebied is zand gewonnen. Is het stuk ijzerwerk een getuige daarvan?

Gisteren zwom ik de nevengeul in de Heesseltse Uiterwaarden over. Op het uiteinde van het schiereiland vond ik deze bovenkant van een pot/fles.

Emmie Nuijen

Tijdens de Corona crisis struin ik meer in m’n eigen buurt, door Culemborg aan de Lek, of in de omgeving. Deze IJsvogel kwam ik tegen op een bank in de ecowijk Eva Lanxmeer.

Emmie Nuijen.

In de Heesseltsche Uiterwaarden vond Emmie deze uitermate mooi verweerde boomstronk.

Een aangespoeld ganzenei, langs de Linge in Zoelen, net voor zonsondergang. Een gemiddeld ganzenei weegt 3x zo veel als een kippenei.

Dit bierflesje hoort natuurlijk niet op het strand bij Wetland Passewaaij, maar het vertelt ook een verhaal. Het is namelijk honingbier uit Łomża, een stadje in Podlachië.

Podlachië is het oostelijk deel van Polen dat in het oosten grenst aan Wit-Rusland.  Hier vind je o.a. het Oerbos van Białowieża. Het flesje is vast meegenomen door een Poolse arbeider uit die streek.

“Z dodatkiem miodowe” betekent “met toevoeging van honing”, dan weet je dat ook.

Deze grafsteen van Marcus Mallius bij Herwen is één van de bekendste Romeinse vondsten van ons land. Als je de tekst ontcijfert lees je dat hier zowel de Dam van Drusus als het Romeinse castellum Carvium hebben gelegen. Nu ligt op deze plaats het natuurgebied De Bijland.

Resten van een Cubaanse sigaar van het merk Romeo Y Julieta, het favoriete merk van Winston Churchill. In de Kleine Willemswaard Tiel.

Een heerlijk kleurig kussen, je zou er zó op willen gaan liggen. Ware het niet dat het eerst een paar weken in het Waalwater heeft gelegen.

Op de Lekdijk tussen Everdingen en Hagestein vonden we dit logboek, bij twee bankjes. Leuk om eens door te bladeren!

We vonden verschillende solitaire ganzeneieren in Wetland Passewaaij (Tiel aan de Waal). Ons vermoeden is dat ze met het hoge water zijn gaan drijven en later door dalend water ergens zijn neergelegd.

Deze schep lag op het strand van de Bemmelse Waard. Hoe lang zou het geduurd hebben voordat hij zo ontzettend verroest was?

Hans Heerdt: “Ook in november zijn de uiterwaarden van de Waal nog prachtig! Want wie goed kijkt ziet meer!”

… is snel gezegd, maar nergens zagen we het zo letterlijk en kunstig gedaan als hier in de Leeuwense Waarden.

Je vindt van alles langs de rivier, maar wie gooit er nou een compleet netje citroenen weg? Zo te zien komen ze net uit de supermarkt.

Dit is een voerkorfje, gebruikt om vissen te lokken bij het vissen.

Deze leeggegeten kreeft vonden we naast een sloot middenin het land van Maas en Waal. Het gaat hier om de Amerikaanse rivierkreeft, een exoot die tot een ware plaag aan het uitgroeien is en de inheemse rivierkreeften verdringt.

Een schipper zal bij het schilderen zijn evenwicht verloren hebben en zijn kwast in het water van de Waal hebben laten vallen. Hoe komt deze rare kwast anders op het strand terecht?

.. dat was mijn eerste gedachte toen ik dit pootje vond op een zandpaadje in Wetland Passewaaij. Na enig uitzoekwerk – en met hulp van de groep ‘Determinatie van planten en dieren’ op Facebook – lijkt de meest voor de hand liggende eigenaar van de poot gevonden te zijn: een fazant. De rest van de fazant zal inmiddels wel opgepeuzeld zijn.

Jan van den Berg

De grote klit – ook wel grote klis genoemd (Arctium lappa) – verspreidt zijn vruchten doordat ze aan de vacht van dieren blijven hangen. Ook blijven ze wel eens hinderlijk aan je kleding hangen. Maar gebeurt dat niet dan gaan ze van ellende maar aan elkaar klitten, hier wel een hele grote berg.

In de Bemmelse Waard vonden we deze tak die echt aan alle kanten was aangeknaagd door een bever.

Soms vind je zo’n leuk natuurfenomeen: kleikommetjes, uitgekolkt door de Waal.

De rivierstranden liggen bezaaid met zulke stenen. De witte aders zijn scheurtjes die gevuld zijn met witte kwarts. Doordat de kwarts harder is dan de zandsteen liggen de strepen er bovenop.

Mooie meisjespop op het strand van de Kleine Willemswaard.