Wonen naast dijkversterking

Ik loop vanaf station Tiel naar Zennewijnen, bij de dijk wordt duidelijk wat hier speelt. Het is weer dijkversterkingstijd, de vorige ronde was nog geen dertig jaar geleden. “Het laatste stukje damwand bij ons is vandaag in de dijk gedrukt” vertelt Hennie me bij aankomst. Na het gesprek gaan we even kijken, als de dijkwerkers klaar zijn.

Sylvia Janssen van Doorn en Hennie Sloot wonen inmiddels 40 jaar in hun dijkhuis langs de Waal in Zennewijnen. Beiden zijn ook opgegroeid langs deze rivier, Sylvia een stuk naar het oosten, Hennie in buurdorp Ophemert. In 1983 kwamen ze hier wonen. Hennie, wetend wat het is om naast een dijk te wonen, informeerde voor de koop bij het waterschap of er plannen waren omtrent het huis. “Nee hoor”, werd hem verzekerd. Twee jaar later troffen ze documenten aan met een rood kruis door hun huis…! In ’87 waren de plannen weer veranderd; Hennie en Sylvia konden er zelfs een strook grond met een breedte van 4 meter bij kopen.

Noodzaak

Op mijn vraag of zij de noodzaak van deze dijkversterking zien, antwoord Hennie “niet zo”; “k Zie de laatste jaren eerder te weinig dan teveel water in de Waal. De kribben zijn hier al weggehaald, er zijn langsdammen aangelegd om het water sneller af te voeren. Is dit ook nog nodig?” Sylvia geeft aan dat er juist meer extreme regenval zal komen in het stroomgebied van de Rijn. “Het is een politiek besluit. Ze willen voorkomen dat de dijk bezwijkt, ook voor ondernemers die zich in de regio (willen) vestigen.”

Opgravingen

Deskundigen van RAAP hebben de plekken waar de dijk verbreed wordt, onderzocht op waardevols uit het verleden. Zoals verwacht, kwamen er spullen uit de Romeinse tijd aan het licht, o.a. een fibula (mantelspeld). “We hopen dat de vondsten nog getoond worden en zijn benieuwd naar de informatie uit de onderzoeken langs de noordoever van de Waal in het kader van de dijkversterking.”

Werkzaamheden

“De dijk wordt een meter hoger en breder waar dat kan. Bij ons is voor dat laatste geen ruimte, er wordt een damwand van ongeveer 16 meter hoogte in de grond gedrukt, een dure ingreep. Onze tien jaar oude boomgaard aan de dijkvoet moest ongeveer een jaar geleden worden gerooid. We kregen hiervoor een schadevergoeding van het waterschap. Op verschillende plekken in huis zijn trilling meters geplaatst. Toen de trillingen te hevig werden, zijn ze gestopt met trillen van de damwand. Er zijn boringen gezet en later is het toch gelukt de damwand erin te krijgen. Gelukkig waren we veel van huis gedurende die drie weken, vanwege het vele geluid. Om 7 uur ’s ochtends starten de werkzaamheden en soms staan er ineens bulldozers en een kraanmachine op je erf. We worden redelijk op de hoogte gehouden over de planning van de werkzaamheden, ze proberen het in ieder geval. Het is een groot, knap werk!”

Toekomst

“We zijn benieuwd wanneer het dijktalud afgewerkt wordt, wanneer we weer kunnen poten.” Sylvia laat me haar tekening van het voedselbos zien, op hun dan 375 m2 kleiner geworden perceel (door de dijkversterking). “We hebben bedongen dat het afgewerkt wordt met een laag gebiedseigen teeltgrond van 50 cm. Ik heb zin om mijn nieuwe plannen te gaan uitvoeren. Er zullen straks kersen, peren, appels, bessen en meer groeien!”