Wereldwonder Kinderdijk
Ein~de ~lijk het is ervan gekomen, ik ben bij de molens van Kinderdijk geweest!
Afgelopen weekeinde liep ik met twee vriendinnen een stuk van het grote rivieren pad, ten zuiden van Gouda en Rotterdam. We waren voor ons doen behoorlijk westelijk; de ponten lijken hier op verlengden van de brede asfaltwegen, met strepen en al, de overspanningen over de rivieren groot. De open brug over de Noord deed me versteld staan, wat een lange plak asfalt stak er in de lucht!
Na een overnachting in Krimpen aan de Lek, voeren we de rivier over. Een blik op de kaart, laat zien dat we op een bijzondere plek in Nederland staan. De Alblasserwaard ligt ingeklemd tussen de Lek, Noord en Merwede. Daarbij is het een zompig, laaggelegen en ingeklonken gebied. In de westpu(n)t van de Alblasserwaard, stappen we wereldwonder Kinderdijk binnen. Nergens staan zoveel molens bij elkaar, in totaal 19. Vanaf halverwege de 18e eeuw moesten deze het polderwater op de Lek lozen, waardoor het gebied bewoonbaar werd. Twee concurrerende waterschappen konden het niet eens worden over de organisatie van de afwatering en bouwden ieder acht molens op een rij.
Het unieke complex van molens, boezems en sluizen bij Kinderdijk is in 1997 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst. Die lijst is een verzameling van cultureel en natuurlijk erfgoed en wordt beschouwd als onvervangbaar, uniek en eigendom van de gehele mensheid. Op de lijst staan bijvoorbeeld ook de Chinese muur en de piramiden van Egypte.
Met een zekere trots liep ik er rond. Het zijn prachtige bouwsels, de wieken subtiel gekromd. De wolken waren schilderachtig Nederlands en wind was er voldoende. Jammer dat de wieken niet draaiden.
Tekst & foto’s: Emmie Nuijen
