Velduilen in de Kleine Willemswaard
Door Fabrice Ottburg:
Op 23 december jl. begon mijn kerstvakantie uitstekend. Tijdens het uitlaten van mijn honden in de Kleine Willemspolder vloog een velduil (Asio flammeus) op uit het veld. De Kleine Willemspolder, tegenwoordig ook bekend als de Kleine Willemswaard langs de Waal, heeft sinds enkele jaren geen agrarische bestemming meer en mag natuurgebied worden. Van vette weilanden vormt het gebied zich steeds meer om naar natte ruigtes met de bijbehorende woelmuizenplaag. Habitat en voedsel waar deze zwerver gek op is. Het bleef dan ook niet bij één waarneming. Ook op 24, 26 en 31 december zag ik de velduil, maar in het nieuwe jaar volgde de overtreffende trap, namelijk twee velduilen in de Kleine Willemswaard op 4 en 5 januari. 2020 is voor mij dus goed begonnen.
Op de Rode Lijst staat de Velduil te boek als schaarse tot zeer schaarse broedvogel. In 2018 waren slechts 12 tot 20 broedparen aanwezig in Nederland. De meesten broeden overigens op de Waddeneilanden en in Friesland. Dat wij twee exemplaren van deze mooie moerasvogel (in het Duits heet de velduil ook Sumpfohreule) in Tiel mogen bewonderen is uniek. Met zijn kleine oorpluimen en felgele ogen is het een aantrekkelijke uil. Mijn inschatting is dat ze voorlopig wel blijven gezien de hoeveelheid muizen in de uiterwaard en pas vertrekken als de polder onderloopt met hoog water. Wie weet gaat deze grond broedende soort ons in het voorjaar van 2020 nog verrassen.
Foto’s: © Fabrice Ottburg
