Plant uitgelicht: Paardenbloem

Paardenbloem (Taraxacum Officinale)

De Paardenbloem bloeit bijna het hele jaar door. Paardenbloemen hebben een rozet met grote veervormige bladeren, een gladde stengel en een bloemhoofdje, met daarop honderden lintbloemen. Het zijn planten met wit melksap. De vruchten worden na rijping aan witte harige ‘parachuutjes’ verspreid.

De wortels van de mystieke paardenbloem reiken ver terug in de geschiedenis. De oude Egyptenaren, Romeinen, Grieken, Japanners en Chinezen hebben deze planten duizenden jaren lang op allerlei manieren gebruikt. Zelfs de beste botanicus zou moeite hebben om een specifieke oorsprong en geschiedenis voor deze bloem te geven. Het is alsof ze er altijd is geweest en van plan is dat te blijven. Deze plant is goed voor de bodem. Zijn wortels, die tot heel diep kunnen reiken, verminderen erosie, beluchten de bodem en fungeren als een natuurlijke meststof.

Paardenbloem

Naamgeving

Taraxacum komt van het Griekse taraxis, een oogziekte, waarschijnlijk omdat het melksap vroeger tegen die oogziekte werd gebruikt. Officinale betekent geneeskrachtig.

Paardenbloem wordt in Frankrijk dent de lion (leeuwentand) genoemd, wat overeenkomt met het Duitse Löwenzahn, dente di leone (Italiaans), diente de léon (Spaans) en het Engelse dandelion, omdat het blad zeer gesneden is.

Hoe dat nu zit met de naam leeuwentand lees je in dit uitgebreide blog >

Eetbaarheid

Paardenbloemen zijn eetbaar en staan bol van voedingsstoffen. In de lente is paardenbloemblad lekker. In de zomer wordt het bitter. Je kunt af en toe een paar blaadjes door je maaltijd mengen. Vroeger werd in molshopen naar deze ‘gebleekte’ paardenbloembladeren gezocht, vandaar de naam molsla.

Geneeskrachtige toepassing

In China en India wordt paardenbloem voor de lever gebruikt. Paardenbloem heeft een galverhogende en galdrijvende werking. Hierdoor kan de lever beter voedsel verteren. Vooral vetten kunnen beter verteerd worden als men paardenbloemblad of -wortel eet.

Meer bijzonderheden:

  • Sommige mensen vinden dat de paardenbloem een beetje is als het heelal: De bloem is als de stralende zon. De pluizenbol is als de volle maan. De losse zaadpluisjes zijn als de sterren.
  • In de Sovjet-Unie is getracht om uit de Russische paardenbloem rubber te maken. Er werden speciale landbouwwerktuigen voor ontwikkeld en speciale fabrieken gebouwd. In 1941 was het areaal paardenbloemen 67.000 ha groot en waren er meer dan 10.000 kolchozen bij betrokken. In bepaalde jaren voorzag de paardenbloementeelt in 30 procent van de rubberbehoefte van de Sovjet-Unie. Door de opkomst van synthetisch rubber ging de betekenis van de paardenbloementeelt voor de productie van rubber verloren.

Verspreiding:

De paardenbloem komt oorspronkelijk uit Europa en Azië waar hij bij voorkeur groeit op vochtige, drassige weilanden, in tuinen en op vuilstortplaatsen. Hoewel de plant in het bijzonder goed groeit op stikstofrijke gronden, weet de plant zich ook onder minder luxe omstandigheden staande te houden, bijvoorbeeld tussen stoep- of terrastegels. De plant heeft een zeer diepe penwortel, die zeer moeilijk helemaal uit te graven is. Tegenwoordig groeit de plant eigenlijk overal in de wereld op zonnige plaatsen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *