Op klompenpad tussen Linge en Waal (16 km)
Op een regenachtige vrijdag in januari maakten we een twee-rivierentocht, door de Vurensche polder en langs Linge en Waal.
Bij Fort Vuren beginnen we met koffie bij de houtkachel. Aan de overkant van de Waal ligt het imposante Slot Loevestein. Beide vestingwerken zijn aangelegd in het kader van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Ze dienden om de Waal te kunnen ‘afsluiten’, anders zou een eventuele vijand makkelijk over de rivier door de Waterlinie heen kunnen breken.
We lopen langs een kade waar ten tijde van de mobilisatie voor de Tweede Wereldoorlog een aantal loopgraafstellingen met betonnen groepsschuilplaatsen werden aangelegd. De historische polderkade is in ere hersteld en vormt opnieuw een verbindende lijn tussen de groepsschuilplaatsen.
A15 en Betuwelijn zijn storende elementen, we moeten ze op de heen- en terugweg over.
Helaas is het Lingebos dicht (tot maart 2019), daar kapt Staatsbosbeheer zieke essen. Het bos is eind jaren 60 door de overheid aangelegd als recreatiegebied voor de Randstad. M’n opa en oma kampeerden jaar na jaar in het Lingebos. We hebben daar heerlijk gezwommen en gestruind door de griendbossen. Wat heb ik een herinneringen liggen in dit gebied!
Zowel m’n oma als m’n moeder zijn geboren in Vogelswerf aan de Linge. Ik ben blij dat m’n moeder meeloopt! Ze heeft twee vriendinnen meegenomen en ik twee Gorcummers.
In het eerste jaar van m’n opleiding fysische geografie heb ik hier met een studiegenoot een maandlang grondboringen gedaan. Zo kregen we de ontstaansgeschiedenis van dit gebied in de smiezen. Ik wijs m’n mede-wandelaar op een hobbel in de weg; daaronder ligt een oude stroomgordel. Ook komen we een idyllisch wiel tegen. De ronde plas is een restant van een dijkdoorbraak.
In restaurant Oud Vuren drinken we nog wat, met alle aandacht worden we geholpen door mensen met een handicap. Als klapper mogen we een stukje langs de Waal struinen, de zon breekt door en daar zien we Fort Vuren weer liggen.
Tekst: Emmie Nuijen, foto’s: Jan van den Berg
© Struingids | EN 2019
