Een Wilgenhoutrups aan de wandel

Dat was wel een héle grote rups die daar op het pad lag te kronkelen. Ik schatte zo’n 10 centimeter, zo zie je ze niet vaak. Eigenlijk moest hij hier helemaal niet liggen op de grond, moederziel alleen in de Kil van Hurwenen. Nee, de wilgenhoutrups hoort daar waar zijn naam doet vermoeden: in het hout van een wilg.

De rups zit meestal onder de schors van een wilg, eik of populier en vreet zich daar een weg. Twee- tot viermaal overwinteren ze daar. Slechts heel af en toe waagt de wilgenhoutrups zich buiten zijn veilige omgeving, op zoek naar een goeie plek om zich buiten de boom te verpoppen. Eenmaal verpopt tot vlinder ziet hij er heel anders uit, het is dan net zelf een stukje boomschors geworden! En nog slechts de helft zo groot als in het rupsenstadium.

Een fascinerend dier. Lees er meer over, bijvoorbeeld op de site van de Vlinderstichting.